Μηλιάδης, Νικόλαος

(Αθήνα 1882 – 1964). Ηθοποιός. Ανέβηκε πολύ νέος στη σκηνή και διακρίθηκε ως πρωταγωνιστής στην Τύχη της Μαρούλας του Κορομηλά. Επιδόθηκε στο μουσικό θέατρο το διάστημα 1922-29, άλλοτε με δικό του θίασο και άλλοτε σε συνεργασία με τον Φ. Σαμαρτζή, ανεβάζοντας κυρίως οπερέτες των Θεόφραστου Σακελλαρίδη και Η. Χατζηαποστόλου, στην Αθήνα, στις επαρχίες και στην Αίγυπτο, όπου σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία (1925-29). Κατόπιν συνεργάστηκε για μικρό χρονικό διάστημα με τη Μαρίκα Κοτοπούλη και από το 1932 συνέχισε τη συνεργασία του με τον Σαμαρτζή. Το 1945 με τους Ριτσιάρδη, Σαμαρτζή, Επιτροπάκη, Στυλιανόπουλο κ.ά. προσπάθησε ν’ αναβιώσει την ελληνική οπερέτα. Αποσύρθηκε από τη σκηνή το 1950 και ασχολήθηκε για λίγο με τη σκηνοθεσία. Ήταν πατέρας του επίσης ηθοποιού Τάκη Μηλιάδη.